Όταν Ρισκάρεις Ανθρώπους και Συναισθήματα Πρέπει να είσαι Έτοιμος να Χάσεις
Τον καλό άνθρωπο αν τον πληγώσεις δεν θα σε βλάψει, θα τον χάσεις. Το να χάσεις όμως έναν καλό άνθρωπο θα βλάψει εσένα…
Χόρχε Μπουκάι
Σε μια εποχή πολλών επιλογών, επιδερμικών σχέσεων και προχειρότητας είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς αυτούς που πραγματικά νοιάζονται, θα σταθούν δίπλα σου και θα επενδύσουν συναισθηματικά σε μια ουσιαστική σχέση.
Αρχικά, για να θέσουμε μια βάση στις σκέψεις και τις επιλογές μας χρειάζεται μια ισχυρή λέξη να θορυβήσει τον εγκέφαλο μας, ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Η ποικιλία είναι γλυκιά σαν αμαρτία και οι πολλές επιλογές ζαλίζουν το μυαλό μας γεμίζοντας το με την αίσθηση της αποδοχής και της κοινωνικοποίησης. Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ, διότι είναι αλήθεια πως η συναναστροφή και το δέσιμο με πολλά άτομα μας γεμίζει με αυτοπεποίθηση και αποδοχή. Τι γίνεται όμως όταν τα πράγματα μπερδεύονται; Όταν τα συναισθήματα είναι διάχυτα; Όταν η λέξη προτεραιότητα πάει περίπατο; Εκεί χάνεις αυτούς που αξίζουν…
“Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μην μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.”
Αλμπέρ Καμύ
Ναι μεν, αλλά… Το κρατάμε αυτό μέχρι ένα σημείο. Από άτομα που δεν μας ξέρουν καλά, απλούς γνωστούς, από κακοπροαίρετες κριτικές και όλα αυτά που δεν δημιουργούν τίποτα το εποικοδομητικό σε μια σχέση. Υπάρχουν όμως πρόσωπα που νοιάζονται συναισθηματικά για εμάς, αγαπούν την παρουσία μας, έχουν κάτι σημαντικό να μας προσφέρουν, πολλές φορές πολλά περισσότερα από τα αναμενόμενα. Να ακούμε και να έχουμε το μυαλό και την καρδιά μας ανοιχτά σε αυτούς που θέλουν να τα γεμίσουν με αγάπη, όλοι έχουμε ανάγκη κάποιον να είναι δίπλα μας…
“Σε αντιμετωπίζουν στη ζωή, όπως εσύ μαθαίνεις τους άλλους να σε αντιμετωπίζουν.“
Γουέιν Γ. Ντάιερ
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε, “πώς γίνεται να δέχομαι τέτοια συμπεριφορά, αφού δεν είχα τέτοια πρόθεση ή σκέψη;” Σκεφτόμαστε ότι αγαπάμε τους άλλους, αλλά τελικά τους απομακρύνουμε. Υποθέτουμε ότι είμαστε ευχάριστοι, αλλά φαινόμαστε βαρετοί. Θεωρούμε πως ρισκάρουμε να κρατήσουμε ανθρώπους, αλλά τελικά μάλλον ρισκάρουμε να τους χάσουμε… Αλλά γιατί; Διότι πολύ απλά δεν είμαστε μόνο οι σκέψεις και απόψεις μας. Οι πράξεις είναι αυτές που θυμούνται οι άνθρωποι και αυτές έχουν σημασία. Οι άλλοι είναι ο καθρέφτης μας! Αν τους αγαπάμε, αλλά δεν τους το δείχνουμε, θα απομακρυνθούν. Αν φωνάζουμε ότι είμαστε ειλικρινείς, αλλά λέμε ψέματα, θα δημιουργήσουμε ανασφάλεια… Δεν θα είμαστε έμπιστοι, ακόμη κι αν το πιστεύουμε ακράδαντα. Κανείς δεν μας θυμάται για τις κρυφές μας σκέψεις… Στο τέλος δεχόμαστε αυτό που πράξαμε…
Η ζωή είναι πολύ όμορφη και την κάνουν ιδιαίτερη αυτοί που μας αγαπούν! Δυστυχώς, οι άνθρωποι αρκετές φορές χαμένοι στην καθημερινότητα, χάνουμε την ουσία και εστιάζουμε στα εύκολα, τα επιφανειακά. Φοβόμαστε τις ουσιαστικές σχέσεις γιατί έχουν ευθύνες απέναντι στο συναίσθημα του άλλου, δημιουργούνται προσδοκίες. Δεν πρέπει να έχουμε προσδοκίες λένε γιατί απογοητεύουν! Δεν απογοητεύουν οι προσδοκίες, οι άνθρωποι που δεν μπορούν να σταθούν έμπρακτα απέναντι στην αγάπη των άλλων, αυτοί πληγώνουν! Και κάπως έτσι επικρατεί ανασφάλεια, έλλειψη εμπιστοσύνης και αρκετοί επιλέγουν την μοναξιά, ακόμη και να απομακρυνθούν εθελούσια από αυτούς που αγαπούν…
Να παλεύουμε καθημερινά για αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν, να μην αφήνουμε μέρα που να μην τους το εκφράζουμε, να τους κρατάμε δίπλα μας…