Όλα όσα δεν είναι μια «σοβαρή σχέση»
Κουράστηκες λες από σχέσεις χαλαρές που το μόνο που έχουν να σου προσφέρουν είναι ένα καλό κρεβάτι και λίγες στιγμές ενθουσιασμού. Κουράστηκες από τις χαλαρές, ελεύθερες δεσμεύσεις όπου ο άλλος δε θέλει ή φοβάται να επενδύσει συναισθηματικά, ενώ παράλληλα μπορεί να μην είσαι το μόνο άτομο στη ζωή του. «Θέλω κάτι σοβαρό» ισχυρίζεσαι ξανά και ξανά, τη στιγμή που απορρίπτεις το ένα άτομο μετά το άλλο, γιατί απλά είσαι πεπεισμένος πως πρόκειται για ένα ακόμη πρόσωπο που θέλει μόνο να περάσει καλά χωρίς να ενδιαφέρεται για σχέσεις και ιστορίες. Ποιος ορίζει, όμως, πώς ακριβώς είναι μια σοβαρή σχέση; Από πότε γίναμε όλοι ειδήμονες του έρωτα και συμβουλάτορες ώστε να κρίνουμε κάθε μορφή σχέσης, εκτός από αυτήν που θεωρείται «σοβαρή»;
Ποια θεωρείται σοβαρή; Έλα μου ντε. Μάλλον αυτή που ικανοποιεί συγκεκριμένα μοτίβα και συγκεκριμένες συμπεριφορές. Κι αυτό γιατί η κοινωνία και οι άνθρωποί της έχουν υιοθετήσει στο μυαλό τους απόψεις για τη μορφή των σχέσεων που συχνά μπορεί να είναι στενόμυαλες κι έχοντας κάποια στεγανά στο μυαλό τους δεν μπορούν να αποδεχτούν οποιαδήποτε άλλη μορφή σχέσης ή συμπεριφορών. Να έχει σοβαρό σκοπό, να στοχεύει στο γάμο, να μας προσφέρει την αποκλειστικότητα, να είναι όλο το ενδιαφέρον και η προσοχή του άλλου επάνω μας κι άλλα τέτοια.
Οι εποχές, όμως, έχουν αλλάξει και όλοι οι άνθρωποι δεν επιζητούν το ίδιο από μια σχέση. Δεν μπορούμε να κρίνουμε τον άλλον επειδή δε θέλει το στερεοτυπικά «σοβαρό», ούτε επειδή θέλει αλλά προτιμά μια πιο χαλαρή μορφή επαφής, χωρίς απαιτήσεις για γάμους, οικογένειες και εικοσιτετράωρη αφιέρωση χρόνου του ενός με τον άλλον. Δε λέμε φυσικά, ότι έχεις μια «σοβαρή» σχέση και παράλληλα βγαίνεις με άλλους κρυφά, αλλά ούτε πως ψάχνοντας κάτι σοβαρό προσδοκάς πως ο άλλος θα είναι κολλημένος επάνω σου και δε θα ασχολείται με τίποτα άλλο πέρα από εσένα.
Με αυτό το τεφτέρι, λοιπόν, όπου γράφουμε όλες τις ιδανικές προϋποθέσεις της τέλειας «σοβαρής σχέσης», κυκλοφορούμε και περιμένουμε να βάλουμε τικ σε όσα από αυτά έχει ο εκάστοτε σύντροφος. Κι αν έστω κι ένα λείπει τότε απορρίπτεται με συνοπτικές διαδικασίες και βάζουμε πλώρη για τον επόμενο. Βέβαια, κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής γινόμαστε τόσο απαιτητικοί και επιλεκτικοί που δε βλέπουμε τίποτα πέραν όσων βρίσκονται στη λίστα, ακόμη κι αν το υποψήφιο έτερον ήμισυ καλύπτει κάποια από τα θέλω μας. Πρόκειται όμως για θέλω ή για πρέπει;
Οι όμορφες σχέσεις, εκείνες που είναι γεμάτες αγάπη κι έρωτα σε κάνουν να θες να τις ζήσεις, να μη βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε «πρέπει» και στεγανά, ούτε σε απαιτήσεις που μόνο δικές σου δεν είναι. Μια σχέση μπορεί να είναι σοβαρή ακόμη κι αν δεν καταλήξει σε γάμο ή αν δεν είστε ολημερίς και ολονυχτίς παρέα. Μπορεί να είναι σοβαρή κι όταν έχετε μια χαλαρότητα που ο καθένας απολαμβάνει την ελευθερία και τη ζωή του είτε με φίλους, είτε μόνος. Που δεν περιμένεις αναφορά για το πού είναι και τι κάνει, ούτε αδειάζει μόνιμα το κινητό από μπαταρία λόγω των πολλών μηνυμάτων και κλήσεων. Μέχρι και βρετανική έρευνα απέδειξε ότι ο κοινός παρονομαστής όλων των «σοβαρών» σχέσεων ήταν οι ανοιχτές συζητήσεις για τα προβλήματα των δύο συντρόφων, ενώ η αποκλειστικότητα και ο γάμος βρίσκονταν σε κατώτερες θέσεις.
Άρα, λοιπόν δεν υπάρχει συγκεκριμένο μοτίβο για μια σοβαρή σχέση. Κι αν υπάρχει είναι γιατί κάποιοι άλλοι δημιούργησαν με κριτήρια ξένα κι όχι δικά μας. Πριν βιαστείς να ισχυριστείς πως ψάχνεις κάτι σοβαρό, φρόντισε να πετάξεις τη λίστα που κάποιοι άλλοι γέμισαν με κουτάκια, ψεύτικα ιδεώδη κι αξίες κι απογύμνωσε αυτό που έχει θαφτεί μέσα σου. Ο άνθρωπος απέναντί σου ήρθε για να σταθεί δίπλα σε εσένα, όχι στις απαιτήσεις τρίτων. Άφησε την καρδιά σου να χτυπήσει και να επιλέξει αυτόν που πραγματικά τη μαγεύει κι όχι αυτόν που απλά συμπληρώνει τα περισσότερα κουτάκια της λίστας σου.
Πηγή του άρθρου: https://www.pillowfights.gr/overthinking-overloving/ola-osa-den-einai-mia-sovari-sxesi/